Cecile urlings

Naam:: Cecile urlings
Leeftijd:: 42 jaar
Geslacht:: Vrouw
Woonplaats:: Nijmegen, Nederland
Bij Reislogger sinds:: juli 2016
Website:: cecileurlings.reislogger.nl
Reisverhalen:: 22
Foto’s:: 507
Video’s:: 12

Over mij

" Ik vroeg me al af wanneer je ging!"

Dat was veelal de eerste reactie die ik kreeg, samen met "gelijk heb je!"

Dus daar ga ik dan... Een jaar weg, de wereld in, de vrijheid tegemoet en hetgeen doen wat mij gelukkig maakt! Want eerlijk is eerlijk, daar ben ik wel ff aan toe, het was een bewogen jaar. Maar alles gebeurt om een reden, en deze samenloop van omstandigheden maakte wel dat ik eindelijk de spreekwoordelijke ballen had om mijn lang gekoesterde droom waar te gaan maken! En op die ballen, zitten inmiddels haren... ;)

"What doesn't kill you, can only make you stronger...."

De afgelopen maanden ben ik dus druk geweest met de voorbereidingen! En dat was best veel! Tegen de tijd dat ik straks weg vlieg, ben ik er ook wel aan toe een jaartje weg te gaan!

Mailen, boeken, bellen, inscannen, overmaken, lezen, kopen, stressen! En ik moest natuurlijk de 2 grootste stappen zetten.... Ontslag nemen en mijn huis verhuren. Super gek en spannend! Ben ik dit echt aan het doen? Vroeg ik mijzelf vaak...Bizar hoe je daar dan ook weer geleidelijk aan ingroeit en naar toe groeit tot het punt dat het bijna normaal wordt... Al kijk ik nu al heel erg op tegen mijn laatste nacht in mijn bedje, en vooral mijn laatste dienst als "Zuster" Cecile op de verloskamers in het Radboud. Na 10 jaar werken met zoveel liefde en plezier, gaat het mij echt aan het hart deze deur straks dicht te trekken... Mijn collega's vaarwel te zeggen en voor een laatste keer op dat fietsje naar huis te gaan...

Het is moelijk afstand te nemen van iets wat zo in je vergroeid is...Maar je kan niet de ene stap nemen, zonder de andere te zetten... En zoals mijn manager Joost zo mooi zei: "En onthoud: er heeft nog nooit iemand gezegd toen hij/zij terugkeek op het leven; als ik het over mocht doen, zou ik meer gaan werken"

Ik ben super dankbaar voor alle lieve reacties en support! Het helpt als mensen zeggen dat ze je dapper en stoer vinden, dat geeft veel vertrouwen! En wat zal ik jullie missen! Collega's, vrienden en familie, allen stuk voor stuk toppers!

Als beloning zal ik jullie het aankomende jaar proberen te vermaken middels deze blog! Maak de tieten maar nat, het zullen verhalen worden! Mijn geschenk aan jullie.... sappige verhalen uit stomende landen, een beetje ontspanning na een dag hard werken... hoe leuk is dat?!?!

Geniet met mij mee!!!! Ik ga hard mijn best doen er een meer dan geweldig jaar van te maken, a once in youre live-time oppertunity!

Over mijn reis

Want wat ga ik doen?!

Nou op 3 november vlieg ik vanaf Amsterdam naar Malawi! Een Afrikaans land welke grenst aan onder andere Mozambique en Zambia. Ja dames, waar boer Marc zit! Eens kijken of ik daar een tilapia-visje ga vangen... als ze nog te vinden zijn nadat ik daar al in de verte galmend de grens oversteek!

Ik vlieg aan op Blantyre waar ik de volgende dag zal worden opgehaald door Sheila, de verloskundige van het Trinity Hospital in Muona! En waar het op dat moment 50 graden zal zijn, ik hoor de placenta's hier al sidderen... We gaan het zien! Sheila heb ik zelf vorig jaar al ontmoet omdat zij samen met haar man een paar dagen naar Nederland kwam en een paar dagen in het UMCN mochten meedraaien. "You have machine's for everything!" Yep... sorry... dat zijn wij.... sterker nog, wij geven onze patiënten bitterballen... naast het kaasplankje... Maar goed wilde je nu cappuccino of espresso?

Sheila (waar ik nu zelfs al mee app, tijden veranderen!) en haar man vangen al jaren stagiaires van het ROC Nijmegen en zodoende had ik een mooie link! Hans Baltussen van het ROC heeft mij dan ook samen met ex-Malawi-stagiaire Elke van de Berg heel fijn geholpen!

Mijn doel in Malawi? Mouwen opstropen en eens kijken wat ik als Zuster in de Verloskunde daar kan betekenen! Mijn tijd in Uganda zit nog vers in het geheugen, de geuren overigens ook, dus ik laat het maar weer lekker op mij afkomen.

Na 5-6 weken baby's vangen in Malawi vlieg ik op 17 december door naar Johannesburg waar Tanja, mijn trouwe mede reisgenoot, mij met een jetlag op zal staan te wachten. Hopelijk net als in Colombia zoals begin dit jaar met een bordje. We verblijven daar twee nachten in een hostel en zullen 19 december starten met onze Krugerpark safari!

Tanja heeft nog nooit een safari meegemaakt, ik wel maar kan niet wachten dit samen met haar te gaan doen! We slapen in boomhutten waarbij ik mij nog steeds afvraag waar de wc dan is... maar gelukkig ben ik ervaren en komen we met een lege 3 liter waterfles de nacht wel door! Aldaar gaan we de Afrikaanse natuur bewonderen en the Big 5 opzoeken voordat ze ons vinden....

Na onze safari avonturen vliegen wij 23 december door naar Vilanculos in Mozambique. Een idyllisch plekje aan het zee waar wij in Casa Jules kerst zullen gaan vieren! Geen kerstboom dit jaar, maar een palmboom en witte stranden ipv sneeuw. Dit gaat dus zeker een witte kerst worden! Na kerst door naar Tofo waar de DJ's al hun boel aan het opbouwen zijn voor wat pre-partys en uiteindelijk zullen we dan in Ponta dÓuro om klokslag twaalf 2017 ingaan! "Whoepwhoep!"

Op 6 januari vliegt Tanja weer terug naar Nederlandse bodem en ik vlieg een dag ervoor op 5 januari door naar Kathmandu, Nepal! Daar heb ik via Himalaya Care Hands ( nederlandse organisatie) een plekje weten te bemachtigen in een hulppost in Alapot. Ik heb nog steeds niet echt een idee hoe dat eruit gaat zien en hoe ik mijn bijdragen daar vorm ga geven, maar dat loopt wel los. Ik ben erg benieuwd naar de verloskunde in Nepal, hoe men hier mee om gaat op cultureel, religieus gebied. En het lijkt mij supergaaf mee te kunnen helpen met het opbouwen van deze net nieuwe hulppost. Ik heb daar hoe dan ook heel veel zin in!

Nepal lijkt mij prachtig, ik verheug me nu al op die schitterende zonsondergangen, bordjes rijst, mijn drollenvangerbroek, de natuur, de mensen en de backpackers die 45 min van mijn verwijderd zijn in Kathmandu! Ik weet dus al waar ik mijn weekenden doorbreng... ;)

En nog leuker is dat op 16 februari Marleen en Gerdien in Kathmandu landen! Samen gaan we nog wat klussen in die hulppost en daarna de bergen in met de rugzak. Dan hebben we in ieder geval een excuus voor de vele massages die volgen.... ;)

En die massages zijn welkom! Want behalve wandelen zal ik in de periode dat ik in Nepal ben mijn visums moeten bemachtigen voor China en Rusland. Lees: STRESS! Want is dit wel mogelijk?! Ja! Pffff.... gelukkig! Althans als ik de vele reisblogs mag geloven....Ik heb zoveel gesurft op het internet dat geen enkele golf mij te hoog is! De Russische ambassade in Nepal gaf mij in ieder geval al groen licht, en omdat er vele vanuit Nepal doorreizen naar China schijnt elk lokaal reisbureautje je hiermee te kunnen helpen. Fijn, dat zijn er dan al 2 van de 3 want.... Ik heb er ook nog eentje voor Mongolië nodig!

Daarom vlieg ik 8 maart door naar Beijing, een beetje eerder dan de bedoeling maar dan heb ik nog een week de tijd om mijn chinees te leren en zodoende via de bordjes naar de ambassade geleid te worden.... Haha! Ik sleur gewoon iemand van het hostel mee die ik geboekt heb in de buurt van deze ambassade. Komt goed! En dat moet want anders mis ik mijn trein!

Op 16 maart begint namelijk mijn Transmongolie express! Jawel, een langgekoesterde droom gaat in vervulling. Wat gaat dit mooi worden! Deze reis heb ik geboekt bij de Vodkatrain ( Australische organisatie) en de trip heet Ruski Huski! Samen met een groep andere backpackers gaan wij zowel China als Mongolie en Rusland zien! Landen die gezien de dan ingetreden winter voor prachtige plaatjes zal zorgen, en die Vodka.... die houdt ons wel warm... ;)

Op 4 april vertrek ik vanuit St Petersburg naar Amsterdam, even terug naar Nederlandse bodem op verzoek van de andere twee generaties en om mijn visum voor Suriname te bemachtigen! Want daar ben ik vlot na landing van harte welkom in het Diakonessen ziekenhuis te Paramaribo voor drie maanden! Lees ook wel: salsa, roti, tropische sferen en veel jungle! Ze hebben mij gevraagd ( nadat ik contact met hun had opgenomen) of ik de OHC ( obstetric high care) wat meer vorm wil gaan geven. Maar natuurlijk! "At your Cervix!" Ik ben de beroerdste niet... ;)

En dan heb ik nog drie maanden over, aanvankelijk was het de bedoeling deze in Bonaire rond te maken, maar omdat dit wat stil ligt kan het ook nog heel goed zo zijn dat ik met de centjes die ik dan nog over heb gewoon nog wat rond ga reizen in Zuid-Amerika... Of misschien vlieg ik wel terug naar Nepal.... of Jamaica... of terug naar Suriname... of .... ach ja, ik zie het wel!

Maar op 1 november 2017 ben ik weer terug! Dan mag ik mijn huis weer in en kan ik hopelijk weer snel ergens aan het werk om centjes te verdienen! En dan koop ik een kat, zodat ik voorlopig even thuis moet blijven.... ;)

En hopelijk terug kan kijken op een GEWELDIG JAAR!!!!

Bezochte landen

Ik heb 40 landen (16%) bezocht:

Argentinië, Australië, Belize, Bolivia, Botswana, Brazilië, Cambodja, China, Colombia, Costa Rica, Cuba, Filipijnen, Guatemala, Honduras, India, Indonesië, Kenia, Laos, Lesotho, Malawi, Maldiven, Mexico, Mozambique, Namibië, Nederland, Nederlandse Antillen, Nepal, Oeganda, Panama, Peru, Rusland, Spanje, Sri Lanka, Suriname, Tanzania, Thailand, Turkije, Vietnam, Zimbabwe, Zuid-Afrika.